17 Eylül 2011 Cumartesi

3-iron (Bin-Jip) (Boş Ev) 2004

Sanırım izlediğim ilk Kore yapımı filmdi.
Yönetmen de yapımcı da senarist de Kim Ki Duk.
Açıkçası çok enterasandı, nolcak acaba diye diye filmi bitirdim.
Hikaye bence güzeldi. Şöyle ki,
Genç zehir gibi bir genç oğlan, Bmw motorsikletiyle sokak sokak dolaşıp kapılara el ilanı dağıtmakta. Bir süre sonra dönüp el ilanlarının hala asılı kaldığı yani muhtemelen boş olan evlere her türlü kilidi açmak suretiyle girmekte.
Çocuk iyi niyetle "şöyle bi takılıp çıkacam" edasıyla evde kendi eviymiş gibi bazen birkaç gün bazen bir kaç saat geçiriyor. Yiyiyor içiyor, evdeki bozuk her türlü aleti tamir ediyor, bir de her evde çamaşır yıkıyor. Yıkıyor dediysem makineye falan da atmıyor , elde. Ben bu Kore'de hiçbir evde çamaşır makinesi yok galiba derken, fimin sonlarında  makinenin var olduğunu, bu elde yıkama mevzusunun tamamen çocuğun takıntısı olduğunu anlıyorum.
Bu evlerden birinde bir kadın olduğunu farketmiyor, kadın bunu evdeyken izliyor, sonunda birbirlerini görüyorlar, halihazırda kocasından devamlı şiddet gören kadın, kocası da geldikten sonra gözüne soka soka oğlanla gidiyor. Aynı şeyi bu sefer iki kişi yapmaya devam ediyorlar. Aşk da tabi akabinde peydah oluyor.
Hikaye burdan sonra daha da güzelleşiyor. Oğlan bu maceraların birinde hapse düşüyor, ama ne kadın ne de adam bir tek kelime bile konuşmuyorlar kesinlikle,  bu yüzden kendilerini müdafa da etmemiş oluyorlar. Bu hapis hayatında oğlan artık kafayı sıyırmakla kendini eğitmek arasında bir yerlerde geziyor. Hapisten çıkınca da sevgilisine değişik de olsa bir dönüş yapıyor.
Filmin sonunda da "yaşadığımız dünya hayal mi gerçek mi söylemek zor" diyerek bitiriyorlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder