Sezon sonu indiriminden tatlı fırsatlar yakalayıp, tiyatromu da izleyip, akşam sıcak mutfağımızda mısır patlatıp birimizin sorunu üzerine konuştuktan sonra haberlerin birinde *Hindistan Yeni Delhi'de çalıştırılan çocukları görmek. (http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalGaleriHaber&Date=27.05.2009&ArticleID=978311&PAGE=6).
*National Geographic in Türkiyede çektiği fotoların arasında yaşlı bir kadının sırtında kendinden büyük bir torbayla çöp toplamış bir suretini görmek.
*Utanma duygusu.
Ve muhtemelen birşey yapamayınca arka plana atacağımı bildiğim vicdan azabım.
İşin kötü tarafı "şuan yapmakla yükümlü olduğum şeylerin bile ne kadarını yapıyorum?" sorusunun,
"başka insanların sorumluluğunu ne kadar paylaşabilrim?" sorusuna cevap niteliğinde olduğunu farkediyorum.
Kendi yapmam gerekenlere neden odaklanamıyorum sorusunun cevabı nerde ?
Yatıp film izlemek veya daha boş ama uğraştırmayıcı şeyler beni daha fazla huzurlu yapmaz ve aksine saçma sapan başka düşünceleri kurmama neden olabilirken
neden kolay ama vicdan azabımın sınırlarını genişleten şeyler seçiyorum?
Kendimde kalıcı olarak birşeyleri değiştirebilir miyim?
Bakalım neleri değiştirebiliyoruz.
edit: eh idare ederiz ama eksikler mevcut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder