Sosyal Medya'da 90'larda çocuk olmak lafı geçip, bir de leblebi tozu denince ne kadar net hatıralar canlandı gözümde.
Leblebi tozuna bayılıyor olmam, dedemin kendi işletemeyip devrettiği bakkaldaki Bekir Bakkal'la devamlı oturması, bakkalın bizim evin altında olması hasebiyle benim illaki oraya gitmem ve dedemin bana harçlık verişi. "Elik kızım" deyişi. Külaha doldurulan leblebi tozuna yumulup akabinde de öksürüklere boğulmam...
Şapşalca birşey olmasına rağmen bende tebessüm oluşturuyor olması , tıpkı şu an ders çalışıyor olmam yerine blog yazıyor olmam gibi garip kaçabiliyor.
Ama bu nostaljik konulara anıları seven biri olarak devam etmek isterim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder