Artık tam olarak Ayşe'nin sallanmayı bırakma hikayesine geçebiliriz.
5,5 aylık ve fena halde sallanmaya alışmış olan kızımın yatağının sallanma özelliğini durdurdum. Kızın uyku belirtilerini takip ettim. Zaten sabahları, günün ilk uykusuna çabuk geçerdi. Bizimki gözleri ovuşturmaya başladı, ben perdeleri kapattım, odayı kararttım, sakin ses tonumu takındım, emzirdim(bu tracy de yok, bu benim alışkanlığım, çocuğu hem kalkınca hem de yatırırken emziriyorum), iyice mayıştı, yatırdım ve üstünü örttüm. Pşş pşş yaptım. Bizimki gayet sakin takıldı yatakta. Ben de yanında duruyorum. Pek göz teması kurmuyorum. Hatta yatıyorum falan. Dönüyor düzeltiyorum. Neyse tabi bizimki bir süre sonra baya ağlamaya başladı. ağlar ağlamaz kucağıma alıyorum. Alır almaz susuyor, hemen yatırıyorum uyuyacağına dair şeyler söylüyorum sessizce falan. Yok bizimki tekrar ağlıyor. 40 kere falan yatır kaldır yaptım, ninni söyledim odadan çıkardım dikkatini dağıttım falan sonra dayanamadım emzirdim ve tabi memede bayıldı çocuk. Bu sırada 2,5 saat geçmişti.
Neyse akşam uykusu vakti geldi, enerjimi topladım bu sefer dedim başaracağım. Aynı şeyleri tekrarladık ve yine memede uyudu çocuk. Yine 2,5 saat falan uğraştım. Bu arada Ayşe ara ara sakinleşiyordu ancak uyumuyordu.
Akşam Ayşe yatınca tekrar açtım kitapları videoları, dedim neyi yanlış yapıyorum. Birkaç şey dikkatimi çekti. Çocuk benim odada olup da onu uyutmam için bir şeyler yapmıyor olmama acayip sinirleniyor ve deli gibi ağlıyordu. Kitapta da çocuğunuzun eğer sizi gördükçe dikkati dağılıyorsa saklanın ya da giderek odadan dışarı çıkın diyordu. İşte bu Ayşe'ydi.
Ertesi gün yine baya bir yatır kaldır yaptım, yok çocuk ağlıyor, en sonunda karyolanın arkasına saklandım ve o anda uyudu Ayşe.
Bir sonraki uykusunda da odayı kararttım emzirdim yatırdım saklandım. Eğer dönerse, ya da emekleme pozisyonu alırsa ya da çok ağlarsa çevirdim ve saklandım. Uyudu. Ayşe artık kendi kendine uyumaya başlamıştı ve bu benim için gerçekten bir rüyaydı. Gerçek oldu.
Şu an Ayşe 6,5 aylık ve uykusu geldiğinde emzirip yatırıyorum pşş pşş diyerek hemen odadan çıkıyorum, o çok uykusu varsa hemen uyuyor, yoksa biraz yatakta oynuyor, neden orada olduğunu unuttuğunda, oturup ağladığında, dönüp ağladığında ben gidiyorum yatar pozisyona getirip çıkıyorum o en en en fazla yarım saatte uyuyor. Zaten Tracy'nin bahsettiği mantra ağlamasını anlayabiliyorsanız çok daha kolaylaşır işiniz.
Sonra tatile gittik. Orada Otelde Ayşe için park yatak koydular. Orada da güzelce uyudu. Plajda hamağımızı kurduk ve sallayarak uyuttum, sonra odaya dönünce tekrar kendi kendine uyuyabildi. Mesele bir kere bunu öğrenmesi. Artık gündüz uykuları kesintisiz 2 saat. Gece uykularında da en az 5 e kadar uyanmıyor. 5 te de ya kakasını yaptığı için ya da acıktığı için uyanıp, ihtiyacını giderince 7 ye kadar falan geri uyuyabiliyor. Bu benim için bir mucize gerçekten.
Umarım bu yazım da sallanmayı bıraktırmak isteyen herkese ışık olur, cesaretlendirir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder