ben ne güzel dikiş dikecektim, öğrenecektim.
Kendi hayallerimdekileri yapabilecektim, beğendiğim kumaşları alabilecektim:(
Olmadı yar. :(
Aklım başıma geldiğinde vakit yoktu, vakit olduğunda öğretecek yoktu, hevesimi kıran da çoktu.
Ama içimde ukte kaldı:(
Öğrenip de dikerim diye aldığım kumaşları kıyıp da terziye bile götüremiyorum ki:(
Taksitle makineye mi girsem acaba, boş oldukça kurcalar, öğrenirdim birşeyler....
Evdekini bozmuştum en son:(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder