Konsantre olamamak düşünce ishali gibi. Gelen düşüncelere engel olamıyorum o anlarda.
Belkide asıl yapması gereken şeyden kaçarken boka basıp boka bulanmak gibi. Bu bir şeye konsantre olamama duruşu.
A'ya bakarken D'yi düşünmek, D'yi düşünmeye başlayınca da Y'nin aklına gelmesiyle "napıyodum ben a.q.?" demek gibi.
Ve konsantre olamamak vicdan azabı gibi. Olamadıkça azap büyüyor.
Konsantre olamamak mı vücutta yorgunluk hissi oluşturur, yoksa vücuttaki yorgunluk hissi mi konsantre olmayı engeller bilemiyorum. Bu sebeple yaptırdığım tüm tahlillerim temiz çıkmıştı.
Sanırım yalnız kalmak ve aslında topluluk halinde hareket etmeyi sevmem de yalnız olduğum anlarda konsantre olamamamı tetikliyor.
Konsantre olamamak kapsam olarak da bulaşıcı, sadece bir şeye değil diğer tüm konulara karşı da aynı durum söz konusu oluveriyor bir anda.
Göze fazla ışık gelmesi de uykuya sebebiyet verdiğinden ilave bir konsantrasyon sorunu olarak listeme eklemek isterim.
Zaten bir şeyler yatarak yapmak da uyku getirdiğine göre bu da listeye alınmalı.
Keyfimizden mi yatıyoruz? Sırt ve omuz ağrılarımız var herhalde.
O zaman spor yapmamayı da konsantrasyonsuzluk nedenlerine ekleyebilirim.
Yani açıkçası gelinliğin özellikle üst tarafı beni kendine çeken 
